Szczęscie

Przez wieki filozofowie łamali sobie głowy nad jego definicją. Artyści próbowali przedstawić ten stan w najróżniejszych dziełach, choć najczęściej inspirowali się jego dojmującym brakiem. Szczęście. Tajemnicze i podejrzane słowo.

Laureat Nagród dla Najlepszego Reżysera (Bohdan Sláma) i Najlepszej Aktorki (Anna Geislerová) na MFF w San Sebastian. Głęboko poruszający, gorzki, momentami absurdalny, znakomicie wyreżyserowany i zagrany film. Szczęście jest drugim kinowym obrazem obsypanego nagrodami Bohdana Slamy, którego Dzikie pszczoły były czeskim kandydatem do Oscara w 2002 roku. Przejmujące i pozostawiające głęboki ślad Szczęście to zabawny, czuły i bardzo ludzki dramat o uczuciach i życiu, które tocząc się w cieniu tragedii, wymyka się spod kontroli i otwiera na nadzieję.Monika (Tatiana Vilhelmová), Tonik (Pavel Liška) i Dasza (Anna Geislerová) żyją na jednym osiedlu. Kiedyś razem dorastali, dzisiaj idą przez życie ramię w ramię. Życie każdego z nich nie jest jednak usłane różami. Cały czas łączą ich jednak namiętności, małe codzienne radości oraz tęsknota za niespełnionym szczęściem.Monika cierpi z tęsknoty za chłopakiem, który jest w USA. Czeka, kiedy będzie mogła do niego dołączyć. Tonik nie mógł dłużej wytrzymać ze swoimi rodzicami. Teraz mieszka z ekscentryczną ciotką w opuszczonym domu. Dasha ma dwójkę dzieci i męża-nieudacznika, który nawet w domowych pracach nie jest w stanie jej pomóc.Przyjaźń bohaterów zostanie wystawiona na próbę, kiedy ich problemy staną się o wiele bardziej dotkliwe.

Krótko o wpływie telewizji na dzieci:)

Jednym z najczęściej poruszanych problemów w dzisiejszych czasach jest wpływ telewizji na osobowość dziecka. Zarówno komunikaty reklamowe, jak i produkcje filmowe przekazują dzieciom wiele informacji, także negatywnych, które oddziaływują na młode jednostki.

Coraz częściej rolę wychowawcy dziecka przejmuje telewizja, video czy kino. W wychowaniu dzieci coraz większą rolę odgrywają filmy. Ich oddziaływanie zaznacza się już od najwcześniejszych lat życia dziecka i pozostaje z nim w kontakcie przez bardzo długi okres. Film i jego bohaterowie wzbudzają duże zainteresowanie dziecka i powodują naśladowanie zachowań podpatrzonych na ekranie. Niestety nie zawsze są to zachowania pozytywne. Ogromny obowiązek spoczywa na rodzicach, którzy mają za zadanie dobór filmów przekazujących ciekawe i potrzebne informacje, a także filmów pozbawionych agresji i wszelkiego rodzaju negatywnych zjawisk. Jednakże tak to już jest, że filmy przesycone agresją i przemocą cieszą się większą popularnością, zarówno u dzieci, jak i dorosłych.

U dzieci w przedszkolu i szkole coraz częściej występują zachowania agresywne, czy zjawiska przemocy. Ulubionymi zabawkami dzieci stają się różne stwory o nienaturalnych sylwetkach - są to bohaterowie ulubionych bajek telewizyjnych lub filmów. Obserwując dzieci w czasie zabaw można stwierdzić, iż najczęstszą formą zabawy, zwłaszcza u chłopców jest toczenie różnego rodzaju walk. Dzieci naśladują w ich trakcie znanych z filmów bohaterów. Najbardziej niepokojące jest to, że często wzory prezentowane w bajkach i filmach są zdecydowanie aspołeczne.

Chcąc uniknąć negatywnych wpływów mas mediów należy jak najwięcej mówić o takich problemach i uświadamiać, zwłaszcza rodzicom, ich istnienie. Rodzice mają największy wpływ na to, co ogląda ich dziecko i na nich spoczywa dobór bajek i filmów, zgodny z możliwościami intelektualnymi, emocjonalnymi, percepcyjnymi dziecka, stosownie do jego wieku i psychiki.

Alvin i wiewiórki;)

Ostatnio otrzymałyśmy komentarz od kogoś najwyraźniej samotnego, że przydałby się post o filmie właśnie dla takiej osoby...

Zastanawiając się jaki film, z tych które obejrzałam, byłby odpowiedni dla kogoś takiego, doszłam do wniosku, że "Alvin i wiewiórki":)

Fim ten to kinowa wersja kultowego serialu animowanego, łącząca ujęcia z udziałem aktorów z animacją komputerową. Opowieść o przygodach trzech niezwykłych wiewiórek, które wprowadzają się do domu początkującego kompozytora piosenek i pomagają mu zrobić wielką karierę w świecie muzyki...


Zdecydowanie polecam ten film:)
* nie tylko dla dzieciaków
* przesłodkie wiewiórki
* "kupa" śmiechu;)

A co wy sądzicie, na temat tego filmu???!!!

Nie kłam kochanie...

Ania. Młoda, wrażliwa... W pracy - rozmawia z kwiatami. W domu - marzy o rozmowie z mężczyzną, który ją pokocha... Marcin, przystojniak z klasą, od razu wpada jej w oko. Tylko, czy Ania będzie pasować do jego świata? Marcin. Przystojniak, który ma wszystko: karierę, pozycję, luksusowe mieszkanie... Lubi kosztowne rozrywki i kobiety. Na stały związek ochoty jednak nie ma. A może, jako notoryczny kłamca, po prostu nie ma u kobiet szans? Albo - w tłumie pięknych dziewczyn - nie umie dostrzec tej "jedynej"... Pewnego dnia życie Marcina zamienia się w koszmar. Beztroski przystojniak traci pracę i wpada w kłopoty. Wczoraj: sukces i komfortowe życie na kredyt. Dzisiaj: finansowe dno. Szczęśliwie na horyzoncie pojawia się łatwe i jakże oczywiste rozwiązanie: ciocia Nela z Anglii! Z niewyobrażalnym wręcz majątkiem - i tylko jednym marzeniem. Ostatnie chwile życia, ciocia chce spędzić z Marcinem... i jego żoną.Kolejna lekka komedia. Idealnie dobrna muzyka, która łatwo wpada w ucho.. Film idealny na sobotnie wieczory z ukochana osobą..

Motyl i skafander

Prawdziwa, poruszająca i urzekająco piękna historia redaktora naczelnego francuskiego ELLE. Jean-Dominique Bauby w wieku 43 lat doznał paraliżu całego ciała. Posługując sie˛ jedynie powieką do komunikowania się ze światem i bliskimi pisze bestsellerową książke˛ o walce o sens życia. Bauby próbuje odtworzyć wspomnienia i opisać wszystkie aspekty swojego wewnętrznego świata – motyla uwięzionego w skafandrze bezwładnego ciała.
Niezwykła w tym dziele wydaje się być próba uchwycenia odczuć, również tych fizycznych, człowieka pozbawionego jakiejkolwiek możliwości ruchu. Kogoś, kogo życie stało się gehenną, którego ciało jest więzieniem własnej świadomości. Przez większą cześć filmu, zwłaszcza w pierwszych jego partiach, oglądamy otaczającą nas rzeczywistość z punktu widzenia głównego bohatera. Patrzymy na wszystko jego oczami, chociaż właściwie tylko jednym. Słyszymy również jego wewnętrzny monolog, który pozwala poznać myśli Jeana-Dominique'a, ale też jeszcze bardziej uzmysławia nam niewyobrażalny dla zdrowej osoby stan, w jakim się on znalazł.
Bardzo trudny temat przedstawiony w niezwykły, wręcz zachwycający sposób, rewelacyjny scenariusz i reżyseria i ładna muzyka w tle: m.in. Tom Waits, The Velvet Underground, U2.

Chłopaki na Ibizie

Coś ze starszego repertuaru:)W wersji oryginalnej "Kevin & Perry go large"...


Dwoje Dj-ów Kevin i Perry chcą stracić dziewictwo. Kupując czasopisma erotyczne, dowiadują się, że najprędzej uda im się ta sztuka na Ibizie. Postanawiają więc tam się wybrać...

W dużym skrócie:)

Tego nie da się opowiedzieć. Na pewno nie jest to komedia dla ludzi bez poczucia humoru ale dla kogoś kto lubi się śmiać, czasami też z mało wysublimowanych dowcipów:) Sztywniakom nie polecamy:)



A może ktoś z was widział już ten film i chciałby podzielić się wrażeniami? Które momenty najbardziej wam się podobały (o ile oczywiście w ogóle takie były)? Polecilibyście ten film znajomym czy raczej nie bardzo?:)

Step up 2

O czym my tu mowimy?:)



Ona - Andie, siostra Tylera Gage'a bohatera filmu "Step Up - Taniec zmysłów", zbuntowana tancerka z gorszej dzielnicy. On - Chase, najlepszy i najgorętszy tancerz w Akademii Tańca w Maryland. Połączy ich pasja i udział w legendarnym ale nielegalnym turnieju tańca ulicy. Wygrać w nim mogą tylko najlepsi, dlatego Andie i Chase muszą dać z siebie wszystko. Choreografia filmu została stworzona przez trzy legendy świata hip hopu, kreujące układy taneczne w wideoklipach Ushera, P.Diddiego, Spice Girls, Outcast czy Missy Elliot a także w oryginalnej edycji telewizyjnego programu "You Can Dance". Na ścieżce dźwiękowej znalazły się najlepszy hip hop i R&B, w tym takie nazwiska jak: FloRida, T-Pain, Missy Elliott, Akon, Cassie, Scarface.


Tyle tytułem wstępu:)Osobiście kocham ten film i wszystkie filmy o tańcu.A jak wam się podobał?